Vertrouwelijke omgang
Heb je weleens stil gestaan bij de gedachte hoe het zou zijn om voor God's troon te staan, als het jouw tijd is om deze aarde te verlaten? Ik ben er de laatste tijd wel mee bezig. Niet dat ik er bang voor ben. Maar het doet me wel bewust stilstaan bij de vraag hoe ik mijn leven leef en waarmee ik het vul. Natuurlijk is er genade bij God. Zijn Zoon Jezus Christus heeft het oordeel gedragen en is voor mijn zonden aan het kruis gestorven. Meer nog, Hij is ook weer opgestaan. Het ultieme Voorbeeld van Leven na de dood. Maar toch: Hoe zou het zijn om God te ontmoeten! En wat zou ik kunnen antwoorden als Hij vraagt: Sido, wat heb jij met je leven gedaan?
O, ik zou misschien wel een heel lijstje kunnen voorlezen met dingen die ik 'bereikt' heb. Werken bij een zendingsorganisatie moet toch wel indruk op God maken? En mensen bezoeken die eenzaam zijn. Kaartjes sturen om mensen te bemoedigen. Weer een paar punten erbij.
Toch is dit niet waar ik naar op zoek moet zijn. Als ik God mag ontmoeten wil ik niet dat Hij een vreemde voor mij is en dat ik een vreemde voor Hem ben. Zijn Vaderhart, dat is waar ik naar op zoek moet zijn. Elke dag weer! Opdat ik mag vragen wat voor dingen Hij belangrijk vindt. Dan doe ik de dingen niet om er punten mee te scoren of een goede indruk op God te maken. Maar dan doe ik ze omdat God's hart naar deze dingen uitgaat. En hoe weet ik nou naar welke dingen God's hart uitgaat? Door God te leren kennen. God volledig kennen zal in dit leven niet gebeuren. Daarvoor is God's wezen te groot, niet te omvatten, niet te begrijpen. Maar toch mag ik Hem beetje bij beetje leren kennen. Met vallen en opstaan.
Dan mogen mijn inspanningen in plaats van plichtmatig, vrijwillig worden. God heeft van mij geen robot gemaakt die maar precies doet wat Hij wil. Omdat Hij Liefde is, heeft Hij ervoor gekozen om mij uit te rusten met een vrije wil. En met een hart. Een hart dat Hij iedere dag weer wil veranderen. Om het steeds meer een te maken met Zijn hart.
Dan zal ik niet steeds bezig zijn te bedenken wat ik God kan aanbieden wanneer het mijn tijd is om deze aarde te verlaten. Nee, dan is er sprake van vertrouwelijke omgang met God en Zijn Zoon Jezus Christus. Dan ben ik klaar om Hem te ontmoeten......
O, ik zou misschien wel een heel lijstje kunnen voorlezen met dingen die ik 'bereikt' heb. Werken bij een zendingsorganisatie moet toch wel indruk op God maken? En mensen bezoeken die eenzaam zijn. Kaartjes sturen om mensen te bemoedigen. Weer een paar punten erbij.
Toch is dit niet waar ik naar op zoek moet zijn. Als ik God mag ontmoeten wil ik niet dat Hij een vreemde voor mij is en dat ik een vreemde voor Hem ben. Zijn Vaderhart, dat is waar ik naar op zoek moet zijn. Elke dag weer! Opdat ik mag vragen wat voor dingen Hij belangrijk vindt. Dan doe ik de dingen niet om er punten mee te scoren of een goede indruk op God te maken. Maar dan doe ik ze omdat God's hart naar deze dingen uitgaat. En hoe weet ik nou naar welke dingen God's hart uitgaat? Door God te leren kennen. God volledig kennen zal in dit leven niet gebeuren. Daarvoor is God's wezen te groot, niet te omvatten, niet te begrijpen. Maar toch mag ik Hem beetje bij beetje leren kennen. Met vallen en opstaan.
Dan mogen mijn inspanningen in plaats van plichtmatig, vrijwillig worden. God heeft van mij geen robot gemaakt die maar precies doet wat Hij wil. Omdat Hij Liefde is, heeft Hij ervoor gekozen om mij uit te rusten met een vrije wil. En met een hart. Een hart dat Hij iedere dag weer wil veranderen. Om het steeds meer een te maken met Zijn hart.
Dan zal ik niet steeds bezig zijn te bedenken wat ik God kan aanbieden wanneer het mijn tijd is om deze aarde te verlaten. Nee, dan is er sprake van vertrouwelijke omgang met God en Zijn Zoon Jezus Christus. Dan ben ik klaar om Hem te ontmoeten......
Reacties
Een reactie posten