Out of your comfort zone
Juni vorig jaar heb ik een presentatie voor de jeugdvereniging mogen geven in mijn kerkelijke gemeente. Hieronder vind je de inhoud van de presentatie. Hiermee wil ik jou en mezelf uitdagen.
'Veel mensen in West Europa, leven in een comfortabele zone. We hebben alles wat ons hartje begeert: een huis, een auto, een inkomen, eten in overvloed, een computer, tv, radio. Onze comfortabele zone is de zone waarin we ons beschermd voelen. Het is de zone waar we niet zo snel naar buiten hoeven te treden, omdat we zelf heel veel hebben. We zijn niet echt afhankelijk van andere mensen, we kunnen zelf onze zaakjes regelen. Het is ook de zone waarbinnen we niet zo snel iets van anderen aannemen. Waarom wordt er door mensen zo weinig over zaken gesproken die te maken hebben met religie, dood of andere moeilijke dingen. Omdat we, door hier over te praten, buiten onze comfortabele zone treden. In West Europa hebben we een soort van muur om ons heen gebouwd, waar anderen heel moeilijk doorheen kunnen komen. In andere culturen is het veel normaler om over zaken als dood en leven, boze geesten, of God te praten. Een van de redenen is dat deze zaken binnen deze culturen veel meer zichtbaar zijn, maar ook omdat de comfortabele zone van deze mensen heel anders ligt. In deze culturen zijn mensen veel meer op elkaar aangewezen.
God’s Woord roept ons op om buiten onze comfortabele zone te treden en grote dingen van Hem te verwachten. Door met andere mensen over het geloof te praten, treden we al snel buiten ons comfort. Mogelijk denken we vaak: ‘wat zal die ander er wel niet van denken?’, of ‘ze moeten er vast toch niets van hebben’. Buiten onze comfortabele zone treden is ook ‘dingen doen die je niet zo fijn vindt of dingen die je nog nooit eerder gedaan hebt’. Toch heeft God de mens geschapen om buiten zijn of haar comfortabele zone te treden. Een schip bijvoorbeeld, is niet bedoeld om comfortabel in een haven te blijven liggen. Nee, een schip is bedoeld om te varen en allerlei weersomstandigheden te ondergaan. In de Bijbel staat dat christenen levende stenen zijn die gebruikt kunnen worden voor de bouw van een geestelijke tempel. Met andere woorden: wij zijn levende stenen die God wil gebruiken om Zijn Koninkrijk te bouwen. Je zou kunnen zeggen: als we in onze comfortabele zone leven en daar altijd in blijven zitten, kan God ons niet gebruiken als levende stenen. Alleen als we ons door Hem willen laten gebruiken, dit kan betekenen dat we dingen doen die we ‘eng’ vinden of dingen die we nog nooit eerder gedaan hebben. Maar je mag weten dat je het niet in eigen kracht hoeft te doen. Net zoals een steen ook niets uit zichzelf kan bouwen, kan je vanuit jezelf ook niet bouwen aan Gods Koninkrijk.
We leven in een tijd dat waarheid niet meer zo vanzelfsprekend is. Wie claimt de waarheid te hebben, wordt al snel als brutaal of trots gezien. Wie ben je wel niet, dat jij denkt, dat jij de waarheid weet. Wie zegt dat moslims niet gelijk hebben? Of Boedhisten? We geloven tenslotte toch in dezelfde God? We moeten niet vergeten dat wij het niet zelf zijn, die de waarheid claimen! De Bijbel doet dat. Jezus Christus doet dat! Hij claimt zelf: ‘De Weg, de Waarheid en het Leven te zijn’. (Johannes 14:6). Alles draait om het evangelie van Jezus Christus. In vers 8 van 1 Petrus 2 staat: Het is een steen waarover men struikelt, een rotsblok waaraan men zich stoot’. Dit klopt met wat er vandaag de dag gebeurt. In veel religies wordt ontkend dat Jezus Christus God is, en dat Hij een offer heeft gebracht voor de zonden. Zelfs binnen kerken wordt vandaag de dag getwijfeld over de persoon van Jezus Christus. Als we het hebben over het onszelf laten gebruiken als levende stenen, bedoelen we ook: ‘levende stenen die zich laten gebruiken om het evangelie van Jezus Christus te verkondigen!’
Hij is alles waard! Hij is onze Koning! Van Hem mogen we alles verwachten.
Ik wil met dit verhaal niet laten weten hoe goed ik zelf ben, met het ‘uit mijn comfortabele zone’ komen. Ik ben zelf geen uitblinker, als het gaat om het contact met andere mensen. Maar ik heb wel een heel diep verlangen, dat God me gebruikt op de manier zoals Hij graag wil. Het is een strijd, maar wordt wel gezegend. Zo heb ik dat al een aantal keren tijdens korte evangelisatie acties ervaren! God heeft bijzondere en wonderlijke dingen gedaan. We mogen God erom bidden. We mogen bidden of God ons een bewogen hart wil geven voor mensen om ons heen. Kay Arthur zegt hierover: ‘We moeten ons eraan herinneren dat waar we ook gaan, mensen op ons letten. Daarom bid ik onophoudelijk, Heer, houd van mensen door mij heen. Ik wil echt zijn en toegankelijk’. Fransiscus van Assisi bad weleens: ‘Heer, laat me een instrument zijn van Uw vrede. Waar haat is, laat mij liefde zaaien. Waar pijn is, vergeving. Waar twijfel is, geloof. Waar wanhoop is, hoop. Waar duisternis is, licht. Waar verdriet is, vreugde’. Zo wil God ons op verschillende manieren gebruiken. We zullen waarschijnlijk niet allemaal de straat opgaan, of allemaal naar Afrika. Maar we mogen in onze omgeving, of dat nu op school is of op ons werk, instrumenten en bouwstenen zijn ten behoeve van God’s Koninkrijk.'
'Veel mensen in West Europa, leven in een comfortabele zone. We hebben alles wat ons hartje begeert: een huis, een auto, een inkomen, eten in overvloed, een computer, tv, radio. Onze comfortabele zone is de zone waarin we ons beschermd voelen. Het is de zone waar we niet zo snel naar buiten hoeven te treden, omdat we zelf heel veel hebben. We zijn niet echt afhankelijk van andere mensen, we kunnen zelf onze zaakjes regelen. Het is ook de zone waarbinnen we niet zo snel iets van anderen aannemen. Waarom wordt er door mensen zo weinig over zaken gesproken die te maken hebben met religie, dood of andere moeilijke dingen. Omdat we, door hier over te praten, buiten onze comfortabele zone treden. In West Europa hebben we een soort van muur om ons heen gebouwd, waar anderen heel moeilijk doorheen kunnen komen. In andere culturen is het veel normaler om over zaken als dood en leven, boze geesten, of God te praten. Een van de redenen is dat deze zaken binnen deze culturen veel meer zichtbaar zijn, maar ook omdat de comfortabele zone van deze mensen heel anders ligt. In deze culturen zijn mensen veel meer op elkaar aangewezen.
God’s Woord roept ons op om buiten onze comfortabele zone te treden en grote dingen van Hem te verwachten. Door met andere mensen over het geloof te praten, treden we al snel buiten ons comfort. Mogelijk denken we vaak: ‘wat zal die ander er wel niet van denken?’, of ‘ze moeten er vast toch niets van hebben’. Buiten onze comfortabele zone treden is ook ‘dingen doen die je niet zo fijn vindt of dingen die je nog nooit eerder gedaan hebt’. Toch heeft God de mens geschapen om buiten zijn of haar comfortabele zone te treden. Een schip bijvoorbeeld, is niet bedoeld om comfortabel in een haven te blijven liggen. Nee, een schip is bedoeld om te varen en allerlei weersomstandigheden te ondergaan. In de Bijbel staat dat christenen levende stenen zijn die gebruikt kunnen worden voor de bouw van een geestelijke tempel. Met andere woorden: wij zijn levende stenen die God wil gebruiken om Zijn Koninkrijk te bouwen. Je zou kunnen zeggen: als we in onze comfortabele zone leven en daar altijd in blijven zitten, kan God ons niet gebruiken als levende stenen. Alleen als we ons door Hem willen laten gebruiken, dit kan betekenen dat we dingen doen die we ‘eng’ vinden of dingen die we nog nooit eerder gedaan hebben. Maar je mag weten dat je het niet in eigen kracht hoeft te doen. Net zoals een steen ook niets uit zichzelf kan bouwen, kan je vanuit jezelf ook niet bouwen aan Gods Koninkrijk.
We leven in een tijd dat waarheid niet meer zo vanzelfsprekend is. Wie claimt de waarheid te hebben, wordt al snel als brutaal of trots gezien. Wie ben je wel niet, dat jij denkt, dat jij de waarheid weet. Wie zegt dat moslims niet gelijk hebben? Of Boedhisten? We geloven tenslotte toch in dezelfde God? We moeten niet vergeten dat wij het niet zelf zijn, die de waarheid claimen! De Bijbel doet dat. Jezus Christus doet dat! Hij claimt zelf: ‘De Weg, de Waarheid en het Leven te zijn’. (Johannes 14:6). Alles draait om het evangelie van Jezus Christus. In vers 8 van 1 Petrus 2 staat: Het is een steen waarover men struikelt, een rotsblok waaraan men zich stoot’. Dit klopt met wat er vandaag de dag gebeurt. In veel religies wordt ontkend dat Jezus Christus God is, en dat Hij een offer heeft gebracht voor de zonden. Zelfs binnen kerken wordt vandaag de dag getwijfeld over de persoon van Jezus Christus. Als we het hebben over het onszelf laten gebruiken als levende stenen, bedoelen we ook: ‘levende stenen die zich laten gebruiken om het evangelie van Jezus Christus te verkondigen!’
Hij is alles waard! Hij is onze Koning! Van Hem mogen we alles verwachten.
Ik wil met dit verhaal niet laten weten hoe goed ik zelf ben, met het ‘uit mijn comfortabele zone’ komen. Ik ben zelf geen uitblinker, als het gaat om het contact met andere mensen. Maar ik heb wel een heel diep verlangen, dat God me gebruikt op de manier zoals Hij graag wil. Het is een strijd, maar wordt wel gezegend. Zo heb ik dat al een aantal keren tijdens korte evangelisatie acties ervaren! God heeft bijzondere en wonderlijke dingen gedaan. We mogen God erom bidden. We mogen bidden of God ons een bewogen hart wil geven voor mensen om ons heen. Kay Arthur zegt hierover: ‘We moeten ons eraan herinneren dat waar we ook gaan, mensen op ons letten. Daarom bid ik onophoudelijk, Heer, houd van mensen door mij heen. Ik wil echt zijn en toegankelijk’. Fransiscus van Assisi bad weleens: ‘Heer, laat me een instrument zijn van Uw vrede. Waar haat is, laat mij liefde zaaien. Waar pijn is, vergeving. Waar twijfel is, geloof. Waar wanhoop is, hoop. Waar duisternis is, licht. Waar verdriet is, vreugde’. Zo wil God ons op verschillende manieren gebruiken. We zullen waarschijnlijk niet allemaal de straat opgaan, of allemaal naar Afrika. Maar we mogen in onze omgeving, of dat nu op school is of op ons werk, instrumenten en bouwstenen zijn ten behoeve van God’s Koninkrijk.'
Sido, je hebt een mooie beschrijving gegeven over ons leven. Het kost inderdaad ons inderdaad veel moeite om buiten de gewone paden om te gaan. Wat zal het leven boeiend zijn wanneer we God door ons heen laten werken zodat we iets kunnen betekenen voor de ander.
BeantwoordenVerwijderenRicardo