Nooit meer hetzelfde
Vanavond was ik bij een man op bezoek die in maart van dit jaar zijn vrouw heeft verloren vanwege kanker. Hij vertelde hoe lastig het is om het leven zonder haar op te pakken. Voor het overlijden van zijn vrouw konden ze gezamenlijk de opvoeding van de kinderen verzorgen naast allerlei huishoudelijke taken. Nu staat hij er alleen voor. Ook is hij een maatje kwijt. Iemand waar hij altijd alles mee kon delen, door dik en door dun. In tijden van vreugde en in tijden van verdriet. Zoals hij zelf zei: 'het zal nooit meer hetzelfde worden'.
Vorig jaar december is mijn moeder plotseling overleden, nu bijna 7 maanden terug.
Ook ik ervaar dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. Hetzelfde zou het zijn als mijn moeder weer terug zou zijn. Maar dat is niet zo. Iedere dag ervaar ik deze lege plek. Vooral als ik bij mijn vader op bezoek ga is daar die lege plek. Aan de ene kant glijdt het laatste contactmoment met mijn moeder steeds verder weg in mijn herinnering. Aan de andere kant is haar aanwezigheid, haar doen en laten, nog zo dichtbij. De herinnering is nog zo vers. Het is net alsof ze elk moment het huis weer kan binnen lopen. Toch weet ik dat dit niet zo is. Mijn vader ervaart het gemis nog veel intenser, omdat hij iedere dag tegen een lege plek aankijkt. Ook hij mist een maatje waarmee hij alles kon delen. Het wordt nooit meer hetzelfde. De kennismaking en het contact met een mogelijke andere partner is geen vervanging. Het zal ooit slechts een benadering zijn van het geluk uit het verleden.
Toch bestaat er een toekomstig geluk wat de meest mooie herinnering uit het verleden te boven gaat. Het zal nog mooier zijn dan enig contact of relatie met een mens, zelfs met onze eigen partner! Het is een toekomst die God, onze Vader, belooft! Je kunt het lezen in de Bijbel, Zijn Woord. Ik citeer Jesaja 55 vers 12 en 13:
Vol vreugde zullen jullie uittrekken
en in vrede zul je huiswaarts keren.
Bergen en heuvels zullen je juichend begroeten,
en alle bomen zullen in de handen klappen.
Doornstruiken maken plaats voor cipressen,
distels voor mirtestruiken.
Zo zal de Heer zich roem verwerven,
het is een eeuwig en onvergankelijk teken.
Als je gewend bent om te bidden, zou je dan de man waar ik vanavond geweest ben, mee willen nemen in je gebeden? En ook mijn vader en anderen die plotseling alleen zijn komen te staan?
Vorig jaar december is mijn moeder plotseling overleden, nu bijna 7 maanden terug.
Ook ik ervaar dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. Hetzelfde zou het zijn als mijn moeder weer terug zou zijn. Maar dat is niet zo. Iedere dag ervaar ik deze lege plek. Vooral als ik bij mijn vader op bezoek ga is daar die lege plek. Aan de ene kant glijdt het laatste contactmoment met mijn moeder steeds verder weg in mijn herinnering. Aan de andere kant is haar aanwezigheid, haar doen en laten, nog zo dichtbij. De herinnering is nog zo vers. Het is net alsof ze elk moment het huis weer kan binnen lopen. Toch weet ik dat dit niet zo is. Mijn vader ervaart het gemis nog veel intenser, omdat hij iedere dag tegen een lege plek aankijkt. Ook hij mist een maatje waarmee hij alles kon delen. Het wordt nooit meer hetzelfde. De kennismaking en het contact met een mogelijke andere partner is geen vervanging. Het zal ooit slechts een benadering zijn van het geluk uit het verleden.
Toch bestaat er een toekomstig geluk wat de meest mooie herinnering uit het verleden te boven gaat. Het zal nog mooier zijn dan enig contact of relatie met een mens, zelfs met onze eigen partner! Het is een toekomst die God, onze Vader, belooft! Je kunt het lezen in de Bijbel, Zijn Woord. Ik citeer Jesaja 55 vers 12 en 13:
Vol vreugde zullen jullie uittrekken
en in vrede zul je huiswaarts keren.
Bergen en heuvels zullen je juichend begroeten,
en alle bomen zullen in de handen klappen.
Doornstruiken maken plaats voor cipressen,
distels voor mirtestruiken.
Zo zal de Heer zich roem verwerven,
het is een eeuwig en onvergankelijk teken.
Als je gewend bent om te bidden, zou je dan de man waar ik vanavond geweest ben, mee willen nemen in je gebeden? En ook mijn vader en anderen die plotseling alleen zijn komen te staan?
Reacties
Een reactie posten