Wiet als ontbijt

Vandaag ben ik met een vriendin naar Amsterdam geweest om daar een dagje mee te helpen bij een inloophuis voor dak- en thuislozen. Het was een dag met veel diversiteit, van het smeren van brood tot het uitgebreid praten met gasten en van het zelf even bijkomen met een kopje soep, kippepoten en een oliebol tot het grondig schoonmaken van de ontmoetingszaal. Deze dagen zijn dynamisch, je krijgt veel verschillende indrukken en je komt tot het besef dat je het eigenlijk nog helemaal niet zo slecht hebt. Amsterdam, een stad waar je tussen 9 en 10 uur 's morgens al haast bedwelmd wordt door een sterke wietlucht, maar ook waar je 's middags heerlijk kunt genieten van een aangenaam zomerzonnetje en gezellige terrasjes. Het is ook een stad waar een hoop mensen leven met verschillende problemen. Sommigen van hen hebben een woning of kamer, maar anderen moeten zelf iedere nacht weer een slaapplaats zien te vinden. Soms op een boot of in een park.

Het inloophuis waar ik vandaag was, bevindt zich in de Jordaan. Gasten worden 3 dagen per week voorzien van eten en drinken en 1 dag per week van schone kleding en een warme douche. En indien gewenst van een luisterend oor. Dat de gasten het huis waarderen is op te maken uit hun reacties: 'Je komt hier als dier binnen en je gaat als mens weer weg'. Iemand anders zei vandaag: 'het valt zo op dat de vrijwilligers als een familie zijn'.

Problemen worden niet direct opgelost, vele zijn schrijnend. Maar wellicht mogen gasten geholpen worden bij een wat menswaardiger bestaan.