Mission2010 (2)
Een verslag van dag twee op Mission2010: woensdag 29 december. Na heerlijk te hebben geslapen in gebouw 'De Poort' van Jeugd met een Opdracht, waren we vol goede en frisse moed om deze dag in te gaan. In de ochtend gaf Matthijs Vlaardingerbroek, die in het dagelijks leven o.a. missionair werker is, een workshop over missionaire levenststijl. Een paar feiten op een rijtje als je denkt aan een missionaire levensstijl:
1) Niemand zit op je te wachten
2) In het contact met mensen kun je het beste de volgende volgorde aanhouden: a) luisteren b) leren aanwezig te zijn c) betrokken raken d) getuigen van het evangelie e) het evangelie voorleven.
Tussen buitenkerkelijken en binnenkerkelijken (de kerk) zit vaak een enorme drempel. We denken vaak wel aan de drempel van buiten naar binnen (een kloof tussen de kerk en de maatschappij), maar wat te denken van de drempel van binnen naar buiten. Dit is ook hoog.
In 99% van de gevallen zeggen we als christenen tegen anderen: 'Kom naar ons'.
Jezus leefde echter onder de mensen. God zei in Jezus: 'ik ga op zoek'. Jezus werd geboren in een stal. Hij had geen kerk waar Hij veilig in kon schuilen. Jezus ging voortdurend over de drempel. De vraag is: 'durven wij over onze drempels heen te stappen'. We gaan bij missionair werk vaak uit van snel succes, maar het gaat uiteindelijk om het handelen vanuit liefde.
En dan ook nog: wanneer horen mensen bij de kerk? Als ze zich eerst aanpassen en leven zoals wij leven? Of mag iemand er gelijk bijhoren en stellen we verder geen eisen aan iemands levensstijl? Hopen we dat het evangelie de persoon van binnenuit mag veranderen? Dat heeft te maken met de volgorde: erbij horen-geloven-gedragen. Vaak draaien we de volgorde om: gedragen-geloven-erbij horen.
's Middags werden de drempels realiteit. We konden meedoen met een outreach in Amsterdam. Er waren vele keuzemogelijkheden. Gevoelsmatig ging ik voor de veilige optie: oliebakken met buitenlandse studenten. Helaas, de lijst was vol. Ook het werken met dak-en thuislozen was niet meer mogelijk. Dat zou ook betrekkelijk veilig zijn geweest voor mij,want dat werk doe ik vaker. Er bleven alleen nog maar out-of-my-comfort-zone acties over. Evangelisatie acties op de Dam of een Lagerhuisdiscussie met multiculturele jongeren. Ik koos voor de laatste. Stiekem toch nog iets veiliger. Hoewel ik niet zo'n discussiemonster ben. De discussie vond plaats in een missionaire gemeente van de Noorderkerk. Er waren 60 jongeren uitgenodigd, er kwamen er uiteindelijk maar een paar. We discussieerden over (moeilijke) items: bijvoorbeeld 'als er een God zou zijn, zou er niet zoveel ellende in de wereld zijn'. Of: 'alle religies leiden tot dezelde God'. In mijn hoofd heb ik er wel eens over nagedacht. Om het onder woorden te brengen is een heel ander verhaal!
's Avonds was er nog een concert van de band 'Trinity'. Er was aangekondigd dat het dak eraf zou gaan! Ik was nogal moe, dus ik koos na aan stadswandeling vroeg onder de wol te gaan. Hieronder vind je nog wat foto's.
Foto's van de Lagerhuisdiscussie.
1) Niemand zit op je te wachten
2) In het contact met mensen kun je het beste de volgende volgorde aanhouden: a) luisteren b) leren aanwezig te zijn c) betrokken raken d) getuigen van het evangelie e) het evangelie voorleven.
Tussen buitenkerkelijken en binnenkerkelijken (de kerk) zit vaak een enorme drempel. We denken vaak wel aan de drempel van buiten naar binnen (een kloof tussen de kerk en de maatschappij), maar wat te denken van de drempel van binnen naar buiten. Dit is ook hoog.
In 99% van de gevallen zeggen we als christenen tegen anderen: 'Kom naar ons'.
Jezus leefde echter onder de mensen. God zei in Jezus: 'ik ga op zoek'. Jezus werd geboren in een stal. Hij had geen kerk waar Hij veilig in kon schuilen. Jezus ging voortdurend over de drempel. De vraag is: 'durven wij over onze drempels heen te stappen'. We gaan bij missionair werk vaak uit van snel succes, maar het gaat uiteindelijk om het handelen vanuit liefde.
En dan ook nog: wanneer horen mensen bij de kerk? Als ze zich eerst aanpassen en leven zoals wij leven? Of mag iemand er gelijk bijhoren en stellen we verder geen eisen aan iemands levensstijl? Hopen we dat het evangelie de persoon van binnenuit mag veranderen? Dat heeft te maken met de volgorde: erbij horen-geloven-gedragen. Vaak draaien we de volgorde om: gedragen-geloven-erbij horen.
's Middags werden de drempels realiteit. We konden meedoen met een outreach in Amsterdam. Er waren vele keuzemogelijkheden. Gevoelsmatig ging ik voor de veilige optie: oliebakken met buitenlandse studenten. Helaas, de lijst was vol. Ook het werken met dak-en thuislozen was niet meer mogelijk. Dat zou ook betrekkelijk veilig zijn geweest voor mij,want dat werk doe ik vaker. Er bleven alleen nog maar out-of-my-comfort-zone acties over. Evangelisatie acties op de Dam of een Lagerhuisdiscussie met multiculturele jongeren. Ik koos voor de laatste. Stiekem toch nog iets veiliger. Hoewel ik niet zo'n discussiemonster ben. De discussie vond plaats in een missionaire gemeente van de Noorderkerk. Er waren 60 jongeren uitgenodigd, er kwamen er uiteindelijk maar een paar. We discussieerden over (moeilijke) items: bijvoorbeeld 'als er een God zou zijn, zou er niet zoveel ellende in de wereld zijn'. Of: 'alle religies leiden tot dezelde God'. In mijn hoofd heb ik er wel eens over nagedacht. Om het onder woorden te brengen is een heel ander verhaal!
's Avonds was er nog een concert van de band 'Trinity'. Er was aangekondigd dat het dak eraf zou gaan! Ik was nogal moe, dus ik koos na aan stadswandeling vroeg onder de wol te gaan. Hieronder vind je nog wat foto's.
Foto's van de Lagerhuisdiscussie.
Reacties
Een reactie posten