Besmeurd

Het imgao van de kerk is de laatste tijd behoorlijk besmeurd door alle negatieve berichten over kindermisbruik door priesters. Gebeurtenissen die nu pas boven water komen terwijl ze soms al 20 jaar geleden zijn gebeurd. Triest dat het zo lang onbekend is gebleven. Wat een leed voor de slachtoffers. Maar ook: wat een leed voor de kerk.

De kerk. Het zou juist een plek moeten zijn waar mensen zich warm en welkom voelen. Dat is ten diepste haar roeping. De kerk is bedoeld als het Lichaam van Christus. Met handen en voeten. Met ogen en oren. Waar mensen naar elkaar omkijken. Een en al oor en oog voor elkaar hebben. Deze roeping komt heel sterk naar voren in de eerste christelijke gemeente. Je kunt hierover lezen in het Bijbelboek Handelingen, hoofdstuk 2. Wat is er nog van deze roeping over gebleven? Wat voor beeld hebben mensen van de kerk van vandaag?

De roeping is nog hetzelfde. Al 2000 jaar. De vraag is: wat doen mensen ermee.
Als je naar de mensen kijkt lijkt de kerk mensenwerk. Met alle gevolgen van dien. Teleurstellingen, onenigheid, wrok en zelfs misbruik. Daartegenover echter een heleboel mooie dingen. Waar warmte en aandacht is. Waar meelevenheid, gebed en geloof is.

Toch geloof ik dat de kerk geen mensenwerk is. De kerk is het werk van Christus. Hij bouwt Zijn gemeente. Het is niet altijd wat wij met onze ogen zien. Wat we zien is voor een deel mensenwerk. Mensenwerk kan kwetsbaar zijn. Christus echter is in harten bezig. Hij scheidt het kaf van het koren. Willen wij ons door Hem laten gebruiken?

Reacties

Populaire posts