Levende stenen

Stenen. Je komt ze overal om je heen tegen. Meestal loop je erover. Dat zijn de meest 'gewone' exemplaren. Hier kijken we niet meer van op. Dan heb je de bijzondere exemplaren, die je langs stranden, rivieren of in de bergen vindt. En dan heb je nog de functionele stenen. Grote kans dat jij je nu bevindt in een ruimte die gebouwd is van stenen. Zonder stenen geen huis.

Kenmerk van stenen, of ze nu gewoon, bijzonder of functioneel zijn, is dat er geen leven in zit. Stenen laten zich meevoeren door de zwaartekracht, water, een andere steen of door mensenhanden. Ze kunnen zich zelfs laten gebruiken voor plezier. Zo had ik als kind altijd het grootste plezier toen ik met mijn vader aan weerszijden van een bergrivier ging staan. Hij aan de ene kant. Ik aan de andere kant. Vervolgens gingen we stenen in de rivier gooien. Als je een flinke grote te pakken had en die in het water gooide, kon je de ander flink nat maken.

Stenen. We lezen er in de Bijbel ook over. Daar gaat het over levende stenen. Het zijn geen stenen die leven uit zichzelf hebben. Ze willen zich door God laten gebruiken. Levend houdt in 'zich in de handen van God leggen'. Wat gaat God daar dan mee doen? Hij wil er een huis mee bouwen, een geestelijk huis. Een Koninkrijk. Zijn Koninkrijk. Waar gerechtigheid heerst. En liefde. En vrede. Daar heeft Hij stenen voor nodig. Aan dode stenen heeft Hij niets. Daarom is Hij op zoek naar levende stenen. Waar Hij leven aan kan geven. Wil jij ook zo'n steen zijn?

'Voeg u bij Hem, bij de levende steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God werd uitgekozen om Zijn kostbaarheid, en laat u ook zelfs als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel' (1 Petrus 2 vers 4 en 5)