Lang leve de techniek!

Vandaag moest ik samen met mijn casusgroepje een presentatie geven op school. Het betrof een casus over stervensbegeleiding. Voor deze presentatie hadden we met ons groepje echt ons best gedaan. Vanmorgen zouden we een paar interactieve stukjes opnemen met een videocamera van school. Uiteindelijk kwam dat allemaal voor elkaar. Vanmiddag moesten we nog proberen om de filmpjes in de PowerPoint presentatie te plakken. En daar, je raad 'm al, zat 'm nu de kneep. Het lukte van geen meter. Ik zal maar niet vertellen wat er allemaal gebeurd is, maar de apparatuur van de school zat ons tegen. Met als gevolg dat we vanavond heel wat hebben moeten improviseren tijdens de presentatie. En de gesprekken die we vanmorgen hadden opgenomen 'live' moesten voeren.

Zo kan je dag totaal anders lopen dan verwacht. De presentatie stond centraal. Dat was ons doel voor vandaag. En dat moest hoe dan ook uitgevoerd worden. Hoe de voorbereidingen ook waren of hoe de apparatuur ook meewerkte. Achteraf gezien ging het nog best wel goed. Maar het frustreert wel. Het gaat toch anders dan je had gehoopt of verwacht. Er resteert nog het afronden van een verslag over deze presentatie en dan volgt er een eindcijfer.

Motto van vandaag: van alles wat je doet, of het nu goed gaat of fout, kun je weer leren!