Opbouwen of afbreken

Opbouwen of........

Zolang de mens al op aarde leeft, is er sprake van verdeeldheid (of liever gezegd: diversiteit). Een bijzonder kenmerk van de mens is dat er nog geen twee dezelfde exemplaren van zijn. Ieder mens is uniek! Met verschillende gevoelens, uitingen, ideeën en gedachten. Deze verschillen zijn volgens mij deels de oorzaak van verdeeldheid. Overal kom je deze verdeeldheid tegen: in families, in de politiek, in de kerk en nog op heel veel andere plaatsen. Deze vorm van verdeeldheid is gezond en leidt tot een veelkleurige diversiteit in onze maatschappij.
....afbreken?

Toch is er ook een vorm van verdeeldheid die we als mensen in de hand kunnen werken. Of aan de andere kant juist kunnen voorkomen. Een verdeeldheid die afbreekt in plaats van opbouwt. Ook in de kerk kun je deze verdeeldheid tegenkomen. Terwijl dit niet zo bedoeld is. Onze menselijke ego's kunnen de opbouw van de kerk danig in de weg zitten. Het grootste vergif dat er naar mijn mening in de kerk bestaat, is roddel: negatief over elkaar praten in plaats van het gesprek met elkaar aan te gaan. Ook ik ben daar gevoelig voor. We zouden juist moeten streven om elkaar op te bouwen. Om op deze manier ook de gemeente van God, de kerk, te helpen opbouwen. Een ander soort vergif is trots. Jezelf boven de ander stellen. Wellicht zijn we daar allemaal gevoelig voor.
Laten we eenheid nastreven. Ik bedoel daarmee niet om goed te praten wat verkeerd was. Maar ook dan hangt het er heel erg vanaf hoe je over dat verkeerde praat. Ga je er alleen over roddelen en zo de schade vergroten of probeer je dat wat kapot is gemaakt weer op te bouwen?

Alleen God kan ons hierbij helpen! Zijn Heilige Geest verlangt ernaar om op te bouwen. Niet om af te breken. Laten we ons door Hem leiden? O Heer, help ons! Alleen kunnen wij het niet!