Samen bidden

Vanochtend ben ik weer bij de wekelijkse gebedssamenkomst in mijn kerkelijke gemeente geweest. We bidden iedere week vóór de kerkdienst voor allerlei onderwerpen. Gemiddeld komen er drie personen. Toch zie ik het niet als nutteloos, ondanks het kleine aantal bezoekers.

Samen bidden is samen Gods aanwezigheid zoeken. God de dank en eer brengen die Hem toekomt. Daarnaast nog van alles bij Hem neerleggen. Zoals ik op een eerder moment al schreef, geloof ik dat de kerk geen mensenwerk is. Zo is het niet bedoeld. De kerk is afhankelijk van Jezus Christus, de grondlegger en bouwsteen van de gemeente. Daarom is alles bij Hem neerleggen zo belangrijk. Niet vertrouwen op eigen kunnen en eigen wijsheid. Zulke afhankelijke gebeden heeft de kerk nodig. Zonder gebed staat de kerk ten dode opgeschreven. Samen bidden nodigt God uit in Zijn gemeente aanwezig te zijn.

Daarom blijf ik een fervent aanhanger van gebed. En dan ook nog gezamenlijk gebed. Samen bidden is naar elkaar toekomen, je aan elkaar geven. Niet omdat je iets van elkaar wilt of moet. Maar omdat je aan elkaar wilt laten zien dat je afhankelijk bent van God. En zo mag je komen als jezelf. Niets meer en niets minder.