Onafgerond gevoel

Heb jij dat ook wel eens? Een gevoel dat je graag iets had willen afronden, maar dat dit niet lukte? Dat gevoel had ik vandaag op het werk. Ik was bezig met het uitzoeken van een verschil in de cijfers. Ik kwam een heel eind. Maar net niet ver genoeg. Het werd al laat en ik was het zat.
Wat is dan de beste remedie in zo'n geval: toch nog even doorzetten en het probleem oplossen of de volgende dag met een frisse blik erin duiken. Op dit moment weet ik het niet. Ik zal moeten leren leven met het onafgeronde gevoel denk ik.

Vanavond nog even zitten kijken naar de tv-uitzending van de dodenherdenking in Amsterdam. De twee minuten stilte zaten er bijna op en toen was er geschreeuw. Ik dacht nog: stelletje gekken, kunnen jullie nu helemaal geen respect opbrengen? Toen was er paniek. Was het iets ernstigs? Zo zag het er wel uit, want de Koningin en haar gezelschap werd weggevoerd. Een paar minuten later keerde de rust weder. Ik zag wel enkel zichtbaar aangeslagen mensen in beeld.

Vrede, rust, stilte, onrust, paniek. Het ligt allemaal zo dicht tegen elkaar aan. Denk je het ene te hebben, krijg je te maken met het ander. Het onverwachte.