Geduld

Geduld is een schone zaak. Het is een waarheid als een koe, maar soms knap lastig. Voor mij tenminste wel. Vanmiddag hadden we op school een les over contactstijl en gesprekstechnieken. Wat ik lastig vind is het nadenken over gesprekken. Een gesprek voeren heb ik niks geen moeite mee, maar bewust in een gesprek sturing geven is zo makkelijk nog niet. De docent adviseerde ons geduld met onszelf te hebben. We mogen onszelf de tijd geven om te leren. Van onbewust onbekwaam, via bewust onbekwaam en bewust bekwaam naar uiteindelijk onbewust bekwaam.

Vanavond reed ik in mijn auto van Zwolle naar Emmeloord. Een stukje wat ik wekelijks afleg. Ik denk niet na over wanneer ik moet remmen, koppelen, schakelen. Twintig jaar geleden was dit anders. Toen moest ik leren om dit alles tegelijk of na elkaar te doen. Op dat moment dacht ik: 'dat leer ik nooit!' Toch is het gelukt en nu is autorijden voor mij geworden tot een onbewust bekwame handeling. Bijzonder hoe dit toch bij de mens gaat. Dit voorbeeld bemoedigt mij als ik nadenk over gesprekstechnieken. Zal het ooit zo gaan als met autorijden?