Bemoediging
Laatst vond ik weer iets in de oude schoenendoos: een stukje wat ik jaren geleden heb geschreven. Het is zo gaaf om te ontdekken dat deze stukjes me vandaag opnieuw kunnen bemoedigen. Ik hoop dat het bij jou hetzelfde doet.
Op een avond fietste ik naar huis dor het mooie polderlandschap. Ik genoot van een prachtige wolkenhemel. Het was echt zo'n lucht met donkere wolken en daartussen van die felblauwe opklaringen. Schitterend, daar kan ik nu echt van genieten. Tegelijkertijd besefte ik dat ik nog maar twee vakantiedagen had te gaan. Dan zou het werk me weer roepen. En daar zag ik erg tegenop. Om weer in de prestatiemaatschappij aan de slag te gaan. Toen dacht ik aan de woorden van Jezus: 'Komt tot Mij, allen die vermoeid zijn en Ik zal u rust geven'. In mijn gedachten zong ik het volgende lied:
Heer, ik kom tot U
Neem mijn hart, verander mij.
Als ik U ontmoet
Vind ik rust bij U
Want Heer ik heb ontdekt
Dat als ik aan Uw voeten ben
Trots en twijfel wijken
Voor de kracht van Uw liefde
Houd mij vast
Laat Uw liefde stromen
Houd mij vast
Heel dicht bij Uw hart
Ik voel Uw kracht
En stijg op als een arend
Dan zweef ik op de wind
Gedragen door Uw Geest
En de kracht van Uw liefde
Het lied kun je met één woord samenvatten: 'vertrouwen'. Wie vertrouw je in je naaste omgeving? Je man, je vrouw, je vriend, je vriendin, je ouders? Het zou fijn zijn als jij hun kunt vertrouwen. Ze kunnen je tot steun zijn. Ze kunnen je uit je diepste verdriet halen en weer blij maken. Maar als ze je nu eens bedriegen? Dan wordt je vertrouwen snel een stuk minder. Je kunt je weer zo alleen voelen. Nog iets anders. Het lijkt zo vaak alsof wij in ons leven verantwoordelijk zijn voor de keuzes die we maken. Natuurlijk kunnen we er ook niet op los leven en alles maar doen waar we zin in hebben. Binnen bepaalde grenzen heb je zeker je eigen verantwoordelijkheden. Maar die verantwoordelijkheden kunnen soms zo zwaar voor je zijn, zo zwaar zelfs dat je er wakker van kunt liggen. Te zware verantwoordelijkheden zijn ook vaak de wortel van overspannenheid.
Luister eens...hoor je Gods stem? 'Jongen, meisje, man, vrouw, (of vul je naam maar in), Ik wil jouw verantwoordelijkheden dragen! Ik ken jou. Zelfs beter dan dat jij jezelf kent. Blijf kalm. Ik houd van je. Ik wil je helpen. En als je het zelf niet aan kunt, zal Ik je zelfs dragen. Vertrouw op Mij. Wat er ook gebeurt, Ik vang je op. En wat jouw dagelijkse prestaties dan ook mogen zijn, Ik ga door met Mijn plan met jouw leven. Wees gerust!'
Vertrouwen.....Dàt is pas écht vertrouwen. Erop vertrouwen dat God jou het vertrouwen in Hem geeft. Leg je al je angsten en twijfels nu even aan de kant? En ga je jezelf samen met mij verheugen in de wetenschap dat God voor ons zorgt? En probeer je net als ik meer te vertrouwen op God? En vraag je God dat vertrouwen aan jou te geven?
Ik fiets door het polderlandschap. Steeds meer donkere wolken pakken zich samen. Ik voel de wind waaien. De wind van Gods Heilige Geest, gedragen door de kracht van Gods liefde.
Op een avond fietste ik naar huis dor het mooie polderlandschap. Ik genoot van een prachtige wolkenhemel. Het was echt zo'n lucht met donkere wolken en daartussen van die felblauwe opklaringen. Schitterend, daar kan ik nu echt van genieten. Tegelijkertijd besefte ik dat ik nog maar twee vakantiedagen had te gaan. Dan zou het werk me weer roepen. En daar zag ik erg tegenop. Om weer in de prestatiemaatschappij aan de slag te gaan. Toen dacht ik aan de woorden van Jezus: 'Komt tot Mij, allen die vermoeid zijn en Ik zal u rust geven'. In mijn gedachten zong ik het volgende lied:
Heer, ik kom tot U
Neem mijn hart, verander mij.
Als ik U ontmoet
Vind ik rust bij U
Want Heer ik heb ontdekt
Dat als ik aan Uw voeten ben
Trots en twijfel wijken
Voor de kracht van Uw liefde
Houd mij vast
Laat Uw liefde stromen
Houd mij vast
Heel dicht bij Uw hart
Ik voel Uw kracht
En stijg op als een arend
Dan zweef ik op de wind
Gedragen door Uw Geest
En de kracht van Uw liefde
Het lied kun je met één woord samenvatten: 'vertrouwen'. Wie vertrouw je in je naaste omgeving? Je man, je vrouw, je vriend, je vriendin, je ouders? Het zou fijn zijn als jij hun kunt vertrouwen. Ze kunnen je tot steun zijn. Ze kunnen je uit je diepste verdriet halen en weer blij maken. Maar als ze je nu eens bedriegen? Dan wordt je vertrouwen snel een stuk minder. Je kunt je weer zo alleen voelen. Nog iets anders. Het lijkt zo vaak alsof wij in ons leven verantwoordelijk zijn voor de keuzes die we maken. Natuurlijk kunnen we er ook niet op los leven en alles maar doen waar we zin in hebben. Binnen bepaalde grenzen heb je zeker je eigen verantwoordelijkheden. Maar die verantwoordelijkheden kunnen soms zo zwaar voor je zijn, zo zwaar zelfs dat je er wakker van kunt liggen. Te zware verantwoordelijkheden zijn ook vaak de wortel van overspannenheid.
Luister eens...hoor je Gods stem? 'Jongen, meisje, man, vrouw, (of vul je naam maar in), Ik wil jouw verantwoordelijkheden dragen! Ik ken jou. Zelfs beter dan dat jij jezelf kent. Blijf kalm. Ik houd van je. Ik wil je helpen. En als je het zelf niet aan kunt, zal Ik je zelfs dragen. Vertrouw op Mij. Wat er ook gebeurt, Ik vang je op. En wat jouw dagelijkse prestaties dan ook mogen zijn, Ik ga door met Mijn plan met jouw leven. Wees gerust!'
Vertrouwen.....Dàt is pas écht vertrouwen. Erop vertrouwen dat God jou het vertrouwen in Hem geeft. Leg je al je angsten en twijfels nu even aan de kant? En ga je jezelf samen met mij verheugen in de wetenschap dat God voor ons zorgt? En probeer je net als ik meer te vertrouwen op God? En vraag je God dat vertrouwen aan jou te geven?
Ik fiets door het polderlandschap. Steeds meer donkere wolken pakken zich samen. Ik voel de wind waaien. De wind van Gods Heilige Geest, gedragen door de kracht van Gods liefde.
Reacties
Een reactie posten