Privézaak
Vanavond stond het journaal voornamelijk in het teken van Eqypte. Maar in dezelfde uitzending was er wederom een melding van seksueel misbruik door een priester binnen de katholieke kerk. Het zoveelste 'geval'. Ook hier was weer sprake van bescherming van hogeraf met als gevolg dat een priester ook in een andere plaats zijn gang weer kon gaan. De betreffende priester werd beschermd, omdat de plaatselijke kardinaal het als een afgedane en verjaarde privézaak beschouwde.
Ik snap het niet. Hoe kan zoiets nou een privézaak zijn. Natuurlijk moet je altijd afwegen, als iemand zijn leven oprecht wil beteren, hoeveel informatie je in de openbaarheid brengt. Er bestaat nog zoiets als persoonsbescherming. Ik heb geen antwoord op waar de balans precies ligt.
Maar in deze situatie zou je toch zeggen dat een priester zijn ambt niet meer mag uitoefenen. Niet alleen ter bescherming van zichzelf, maar vooral ook ter bescherming van mogelijke slachtoffers.
Deze situatie doet me denken aan een voormalig Tweede Kamerlid van de PvdA, die betrapt werd op prostitueebezoek. Er was toen een hele heisa of hij wel of niet moest stoppen met zijn functie. Ook toen werd er onderscheid gemaakt tussen zakelijk en privé. Maar hoe kun je deze dingen scheiden? Als iemand een voorbeeldfunctie heeft, is het toch ook van belang hoe deze persoon privé leeft? Anders is er sprake van ongeloofwaardigheid, of sterker nog, hypocriet gedrag.
In de Bijbel staat, dat wat in het verborgene is gedaan, uiteindelijk van de daken zal worden geschreeuwd. Alles wat in het duister heeft plaatsgevonden komt in het licht. Voor God kunnen wij echt niets verbergen. Hij doorziet alles. Waarom ons privé en zakelijk leven van elkaar scheiden, als God beide direct doorziet? Maakt het wat uit of God het ziet of mensen het zien? Mensen kunnen niet zoveel zien, maar God wel. Hij kijkt dwars door de buitenkant heen. Maar als iemand tot bekering komt, is er altijd vergeving mogelijk. Zo is God ook wel weer. Dat is geen goedkope vergeving, het is niet 'door de vingers zien'. Nee, het kostte Hem alles.
Maak jij onderscheid tussen je privé leven en je zakelijk leven?
Ik snap het niet. Hoe kan zoiets nou een privézaak zijn. Natuurlijk moet je altijd afwegen, als iemand zijn leven oprecht wil beteren, hoeveel informatie je in de openbaarheid brengt. Er bestaat nog zoiets als persoonsbescherming. Ik heb geen antwoord op waar de balans precies ligt.
Maar in deze situatie zou je toch zeggen dat een priester zijn ambt niet meer mag uitoefenen. Niet alleen ter bescherming van zichzelf, maar vooral ook ter bescherming van mogelijke slachtoffers.
Deze situatie doet me denken aan een voormalig Tweede Kamerlid van de PvdA, die betrapt werd op prostitueebezoek. Er was toen een hele heisa of hij wel of niet moest stoppen met zijn functie. Ook toen werd er onderscheid gemaakt tussen zakelijk en privé. Maar hoe kun je deze dingen scheiden? Als iemand een voorbeeldfunctie heeft, is het toch ook van belang hoe deze persoon privé leeft? Anders is er sprake van ongeloofwaardigheid, of sterker nog, hypocriet gedrag.
In de Bijbel staat, dat wat in het verborgene is gedaan, uiteindelijk van de daken zal worden geschreeuwd. Alles wat in het duister heeft plaatsgevonden komt in het licht. Voor God kunnen wij echt niets verbergen. Hij doorziet alles. Waarom ons privé en zakelijk leven van elkaar scheiden, als God beide direct doorziet? Maakt het wat uit of God het ziet of mensen het zien? Mensen kunnen niet zoveel zien, maar God wel. Hij kijkt dwars door de buitenkant heen. Maar als iemand tot bekering komt, is er altijd vergeving mogelijk. Zo is God ook wel weer. Dat is geen goedkope vergeving, het is niet 'door de vingers zien'. Nee, het kostte Hem alles.
Maak jij onderscheid tussen je privé leven en je zakelijk leven?
Reacties
Een reactie posten