Armoede in Nederland
Wat vind je van de volgende stelling: armoede in Nederland bestaat niet, want er zijn voldoende sociale voorzieningen waar mensen gebruik van kunnen maken. Ben je het ermee eens of mee oneens?
Komende woensdag wil ik deze stelling in de klas gooien, als ik samen met een collega-student een presentatie ga geven over armoede in de wereld en daarnaast specifiek in Nederland. Ik heb mij op Nederland gericht. Bestudering van allerlei onderzoeken naar armoede in Nederland, bracht bij mij toch wel de nodige verbazing teweeg. Want wat is armoede? Denken we dan aan levenssituaties of aan geldbedragen. De onderzoeken laten vooral resultaten zien in geldbedragen.
Er wordt uitgegaan van twee soorten armoedegrenzen: de zogenaamde lage-inkomensgrens en de gebudgetteerde inkomensgrens. Deze laatste kan dan weer onderverdeeld worden tussen de basisbehoeftengrens en de 'niet-veel-maar-toereikend-grens'. De bedragen die bij deze verschillende grenzen genoemd worden bracht toch wel een soort van schok bij mij teweeg. Bijvoorbeeld de basisbehoeftengrens voor een alleenstaande is 800 netto per maand. Het gaat dan om nauwelijks te vermijden uitgaven zoals eten, huur, verzekeringen, inventaris en onderhoud. De niet-veel-maar-toereikend-grens bedraagt voor een alleenstaande netto 900 euro per maand. Hier zitten een aantal extra uitgaven in zoals lidmaatschap van een bibliotheek of sportvereniging.
Wat een lage bedragen! Dat iemand van deze bedragen moet zien rond te komen. Ik heb te weinig kennis van deze materie om te bepalen of er nog eventuele aanvullingen mogelijk zijn. Toch blijft het weinig geld. Geen ruimte voor extra's. Wat heb ik dan een luxe leven, met wel ruimte voor extra's. Dat is een constatering. Een andere constatering is deze: er is wel degelijke armoede in Nederland!
Komende woensdag wil ik deze stelling in de klas gooien, als ik samen met een collega-student een presentatie ga geven over armoede in de wereld en daarnaast specifiek in Nederland. Ik heb mij op Nederland gericht. Bestudering van allerlei onderzoeken naar armoede in Nederland, bracht bij mij toch wel de nodige verbazing teweeg. Want wat is armoede? Denken we dan aan levenssituaties of aan geldbedragen. De onderzoeken laten vooral resultaten zien in geldbedragen.
Er wordt uitgegaan van twee soorten armoedegrenzen: de zogenaamde lage-inkomensgrens en de gebudgetteerde inkomensgrens. Deze laatste kan dan weer onderverdeeld worden tussen de basisbehoeftengrens en de 'niet-veel-maar-toereikend-grens'. De bedragen die bij deze verschillende grenzen genoemd worden bracht toch wel een soort van schok bij mij teweeg. Bijvoorbeeld de basisbehoeftengrens voor een alleenstaande is 800 netto per maand. Het gaat dan om nauwelijks te vermijden uitgaven zoals eten, huur, verzekeringen, inventaris en onderhoud. De niet-veel-maar-toereikend-grens bedraagt voor een alleenstaande netto 900 euro per maand. Hier zitten een aantal extra uitgaven in zoals lidmaatschap van een bibliotheek of sportvereniging.
Wat een lage bedragen! Dat iemand van deze bedragen moet zien rond te komen. Ik heb te weinig kennis van deze materie om te bepalen of er nog eventuele aanvullingen mogelijk zijn. Toch blijft het weinig geld. Geen ruimte voor extra's. Wat heb ik dan een luxe leven, met wel ruimte voor extra's. Dat is een constatering. Een andere constatering is deze: er is wel degelijke armoede in Nederland!
Reacties
Een reactie posten