Trouw zijn

Heb je gisteren ook zo genoten van het lekkere weer? Ik in ieder geval wel!

De dag begon niet zo zonnig voor mij. Ik werd wakker en had helemaal geen zin om uit bed te komen en naar de kerk te gaan. De dag ervoor (zaterdag) was nogal een akelige dag geweest. Ik had toen veel strijd in mijn denken en zat ook behoorlijk in mijn maag met mijn studie. Aan de ene kant wist ik dat ik een aantal opdrachten moest afronden, maar aan de andere kant had ik er helemaal geen zin in. Na 's morgens wat huishoudelijke taken te hebben gedaan, stapte ik 's middags op de fiets en ging richting het huis van mijn zus en zwager. Het was prettig er even helemaal uit te zijn. Het laadde me zodanig op, dat ik 's avonds zowaar ook nog wat aan de studie kon doen.

Gisterochtend zat ik een beetje in hetzelfde schuitje. Ik had zelfs geen zin om op te staan. Een stille stem in mijn hart begon tot mij te spreken: 'Sido, sta nu maar gewoon op en wees een trouwe dienstknecht van God'. Deze stem was helemaal niet veroordelend, maar juist liefdevol. Dus ik sprong uit bed en ben met veel enthousiasme naar de kerk gegaan. Daarna stapte ik in mijn auto en ben naar het Kuinderbos gereden. Met een tas vol schoolspullen (o.a. mijn laptop). In het bos heb ik op een bankje de opdrachten kunnen afronden die ik zaterdag al had willen doen. En het was zomaar klaar! Ik heb ervan genoten en God gedankt.

God vraagt ons om trouw te zijn. Soms tegen ons gevoel in. Ik heb de keuze om Hem te volgen ooit gemaakt en wil hier nog steeds gehoor aan geven. Het leuke is dat Hij mij er af en toe even aan moet herinneren.....