Oud wordt nieuw
Deze weken loop ik stage voor mijn opleiding GPW in mijn kerkelijke gemeente. Ik mag een aantal catechisatielessen geven aan jongeren van 16 jaar en ouder. Deze week ging het over het tweede van de tien geboden, waarin staat dat we geen beelden van God mogen maken. Ik vond het een uitdaging om aansluiting te vinden bij de leefwereld van de jongeren. In ieder geval las ik aan het eind een stukje voor, dat ik 10 jaar geleden heb geschreven en wat wel heel goed bij deze avond aansloot. Ik had toen nooit kunnen vermoeden dat ik het deze avond zou voorlezen. Ik maak je hier graag deelgenoot van:
'Heb jij er ook wel eens last van? Dat je je een beeld vormt van God. En dat de vorm van dat beeld afhankelijk is van je gevoel op dat moment. Nou, ik heb er wel eens last van. Ik zal je een aantal voorbeelden geven. Als ik gezondigd heb en God om vergeving wil vragen, dan vorm ik mij weleens het beeld van een boze God. Dan denk ik: 'wie ben ik om Hem om vergeving te vragen? Het is al de zoveelste keer dat ik Hem voor hetzelfde om vergeving vraag. Hij zal nu vast wel erg boos zijn'. Als ik me opgejaagd voel en het gevoel heb dat iedereen aan mij trekt dan vorm ik mij weleens het beeld van een God die met de armen over elkaar zit. In zo'n drukke periode kan ik wel eens zoveel zorgen en twijfels hebben dat ik denk: 'Heer, waar bent U nu toch? Waarom kan ik alleen bij U rust vinden? Waarom voel ik in het leven zoveel onrust?'
In het Bijbelboek Exodus, hoofdstuk 20, geeft God Zijn tien geboden aan Zijn volk, het volk Israël. In het vierde vers zegt God dat wij geen beeld of afbeelding mogen maken van wat boven in de hemel of op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is. In Exodus 32 lezen we hoe de Israëlieten een gouden kalf maken en die aanbidden. De afloop van het verhaal ken je vast wel. Een gouden kalf, een heel duidelijk voorbeeld van een beeld waarvan God juist wil dat we dit niet maken. De Israëlieten deden het toch. Maar, hoe vaak maken wij geen beeld van God? Hoe vaak laten wij ons niet leiden door onze gevoelens? En hoe vaak hebben wij het gevoel dat God 'gewoon even met vakantie is' of ons helemaal heeft verlaten? Gevoelens die je doortrekt naar je eigen leven. Gevoelens die je leven in een neerwaartse spiraal kunnen meesleuren. Gevoelens die echter niet terecht zijn.
Nu is het hebben van een bepaald gevoel in je geloofsleven, denk ik, niet te vergelijken met het maken van een gouden kalf. Wij hebben wel andere beelden die we kunnen maken en aanbidden. Denk maar eens aan je bezittingen. Hoeveel waarde hecht je daaraan? Ben je bereid om deze op te geven als God je roept? Toch denk ik dat je gevoelens lang niet altijd een juist beeld van God geven. Maar hoe kun je nu in een God geloven waarvan je geen beeld hebt, waarvan je je geen voorstelling kunt maken? In Johannes, hoofdstuk 1, kunnen we lezen wie God is. Daar kunnen we lezen wie God voor ons wil zijn. In Jezus laat God zien hoeveel liefde Hij voor ons heeft. Jezus kwam naar deze aarde, maar wij hebben Hem niet aanvaard. Het is nog niet te laat. Aanvaard Jezus in je leven. Als je naar Jezus kijkt, leer je God kennen. De allerdiepste waarheid komt dan aan het licht. Dan heb je geen beeld meer nodig. Dan mag je voor God zijn wie je bent, heel gewoon. Jezus was ook altijd Zichzelf. Toch was Jezus ook altijd God. Wat een wonder!
Misschien een goed voornemen voor deze week. Ik neem het mee, dit goede voornemen: minder naar mijn gevoelens kijken. Meer naar Jezus kijken.
'Heb jij er ook wel eens last van? Dat je je een beeld vormt van God. En dat de vorm van dat beeld afhankelijk is van je gevoel op dat moment. Nou, ik heb er wel eens last van. Ik zal je een aantal voorbeelden geven. Als ik gezondigd heb en God om vergeving wil vragen, dan vorm ik mij weleens het beeld van een boze God. Dan denk ik: 'wie ben ik om Hem om vergeving te vragen? Het is al de zoveelste keer dat ik Hem voor hetzelfde om vergeving vraag. Hij zal nu vast wel erg boos zijn'. Als ik me opgejaagd voel en het gevoel heb dat iedereen aan mij trekt dan vorm ik mij weleens het beeld van een God die met de armen over elkaar zit. In zo'n drukke periode kan ik wel eens zoveel zorgen en twijfels hebben dat ik denk: 'Heer, waar bent U nu toch? Waarom kan ik alleen bij U rust vinden? Waarom voel ik in het leven zoveel onrust?'
In het Bijbelboek Exodus, hoofdstuk 20, geeft God Zijn tien geboden aan Zijn volk, het volk Israël. In het vierde vers zegt God dat wij geen beeld of afbeelding mogen maken van wat boven in de hemel of op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is. In Exodus 32 lezen we hoe de Israëlieten een gouden kalf maken en die aanbidden. De afloop van het verhaal ken je vast wel. Een gouden kalf, een heel duidelijk voorbeeld van een beeld waarvan God juist wil dat we dit niet maken. De Israëlieten deden het toch. Maar, hoe vaak maken wij geen beeld van God? Hoe vaak laten wij ons niet leiden door onze gevoelens? En hoe vaak hebben wij het gevoel dat God 'gewoon even met vakantie is' of ons helemaal heeft verlaten? Gevoelens die je doortrekt naar je eigen leven. Gevoelens die je leven in een neerwaartse spiraal kunnen meesleuren. Gevoelens die echter niet terecht zijn.
Nu is het hebben van een bepaald gevoel in je geloofsleven, denk ik, niet te vergelijken met het maken van een gouden kalf. Wij hebben wel andere beelden die we kunnen maken en aanbidden. Denk maar eens aan je bezittingen. Hoeveel waarde hecht je daaraan? Ben je bereid om deze op te geven als God je roept? Toch denk ik dat je gevoelens lang niet altijd een juist beeld van God geven. Maar hoe kun je nu in een God geloven waarvan je geen beeld hebt, waarvan je je geen voorstelling kunt maken? In Johannes, hoofdstuk 1, kunnen we lezen wie God is. Daar kunnen we lezen wie God voor ons wil zijn. In Jezus laat God zien hoeveel liefde Hij voor ons heeft. Jezus kwam naar deze aarde, maar wij hebben Hem niet aanvaard. Het is nog niet te laat. Aanvaard Jezus in je leven. Als je naar Jezus kijkt, leer je God kennen. De allerdiepste waarheid komt dan aan het licht. Dan heb je geen beeld meer nodig. Dan mag je voor God zijn wie je bent, heel gewoon. Jezus was ook altijd Zichzelf. Toch was Jezus ook altijd God. Wat een wonder!
Misschien een goed voornemen voor deze week. Ik neem het mee, dit goede voornemen: minder naar mijn gevoelens kijken. Meer naar Jezus kijken.
Reacties
Een reactie posten