Stress!!!

Meestal loop je er alleen tegenaan in je werk: werkstress. Maar er bestaat ook een vakantievariant van: vakantiestress. Daar hadden mijn zus, mijn vader en ik vandaag last van toen we op weg waren naar vliegveld Rotterdam. Om kwart over vier zou het vliegtuig richting Malaga vertrekken. Om 1 uur ´s middags verlieten we Ens (waar mijn zus woont) en tuften rustig in de richting van de A6. In de veronderstelling dat we toch wel zat op tijd zouden zijn. Direct na de Ketelbrug moesten we al omrijden, omdat een deel van de A6 afgesloten was. In de veronderstelling dat we bij Lelystad de weg weer op zouden rijden, namen we een binnendoor weggetje. Bij Lelystad bleek dat we weer om moesten rijden. Ook die oprit was afgesloten. Afijn, bij een andere oprit konden we eindelijk de weg weer oprijden. Komen we op de A1 bij Amsterdam, staat er een brug open. Een paar kilometer file. De brug sloot weer en het verkeer kon vervolgens doorrijden. Een actuele berekening leverde op dat we rond 3 uur toch wel bij Rotterdam moesten kunnen zijn. Komen we in de buurt van Schiphol, blijkt de A4 afgesloten te zijn. Wij helemaal richting Utrecht. Matrixborden boven de weg voorspelden een file van 8 kilometer! Oei!! Nu gaat het toch wel spannend worden. Komen we nog op tijd? Eenmaal op de A12, blijkt de drukte daar tenminste een beetje mee te vallen. Richting Rotterdam: weer file! Nee he! Gaat het nu toch mis? Wat gebeurt er als je te laat komt? Moet je dan weer betalen of kun je je over laten boeken naar een andere vlucht? Het verkeer reed geleidelijk aan weer een beetje door. Bij Rotterdam was het toch ook best wel druk. Enige minuten later: Vliegveld Zestienhoven! Opschieten! Uiteindelijk arriveerden we in de laatste vijf minuten dat de incheckbalie nog open was. Oei, dat was kantje boord. Op dit moment is het 22.40 uur en ik zit op het balkon, met het geluid van de zee op de achtergrond. Met een prachtig uitzicht en een graadje of 25. Nou, dat was de moeite van de stress wel waard!Deze week ben ik in Spanje. Lekker!