Tot as vergaan

Vanavond zag ik op het Journaal dat het binnenkort mogelijk moet worden om je in Nederland te laten resomeren. Dat betekent dat je je lichaam na je dood in vloeistof laat oplossen. Het moet als alternatief gaan dienen voor cremeren, begraven of een zeemansgraf. Resomeren heeft als voordeel dat het milieuvriendelijker is dan begraven en cremeren. Het enige dat overblijft na anderhalf uur behandeling is een zakje as.

Ik moest aan twee dingen denken toen ik dit hoorde. Ten eerste schoot mij een Bijbeltekst te binnen, vrij vertaald: 'uit as zijt gij geschapen en tot as zult gij wederkeren'. Dit komt wel heel letterlijk naar voren bij het resomeren.
Ten tweede moest ik denken aan het milieuvriendelijke aspect. Wat maakt het dat onze lichamen zo milieuvriendelijk mogelijk moeten worden verwerkt? Ik vind het op z'n zachtst gezegd apart. Het is net alsof ons lichaam na onze dood maar zo snel mogelijk moet oplossen. Dan heeft niemand er last meer van en het milieu is er ook nog eens bij gebaat. Die houten kist en grafsteen zijn maar milieu-onvriendelijk. Waar is het respect gebleven voor het leven, dat ook voortgaat na de dood?

Efficiëntie en het milieu begeven zich zelfs in de richting van gevoelige onderwerpen rondom dood en leven. Lang leve de vooruitstrevendheid!