Kracht, geweld of vertrouwen

Als mens kunnen we het idee hebben dat we alles zelf moeten doen. We zijn zelf verantwoordelijk voor onze keuzes. En als je iets wilt, zul je het toch echt zelf moeten doen. Eigenlijk zijn we best wel zielig. De huidige tijd van individualisme is kenmerkend voor dit 'zelf doen'.

De Bijbel kijkt hier heel anders tegenaan. We zijn wel verantwoordelijk voor de keuzes die we maken, maar er staat niet dat we alles zelf moeten doen. In eigen kracht. Of met geweld. 1 Samuël 17 gaat over David, die met een slinger en een paar kiezelstenen de Filistijnse reus Golit tegemoet treedt. Met één scherpe worp schakelt hij de reus volledig uit. David ging zonder beschermpantser, want dat was hij niet gewend. Toch ging hij niet in eigen kracht. Hij vertrouwde op de Heer, zijn God. Hij zei niet tegen Goliat: 'wees nu maar niet zo stoer, ik zal je wel even een lesje leren'. Nee. Hij zei: 'je hebt de naam van de God van Israël beschimpt en in de naam van deze God zal ik je verslaan'. (vrije vertaling).

David ging in God's kracht. Hij vertrouwde niet op eigen kracht. Hij greep ook niet naar het zwaard. Zijn vertrouwen was op God. Dit vind ik een mooie troost en aanmoediging voor hoe wij met onze uitdagingen om mogen gaan. We hoeven het niet in eigen kracht te doen. Ons vertrouwen mag zijn in de God van Israël, die ook vandaag onze God wil zijn.