Levensverhalen

Vandaag ben ik weer in Amsterdam geweest bij de Tweede Mijl, een inloophuis voor dak- en thuislozen. Zeker geen plek waar je over koetjes en kalfjes praat. Wat je daar hoort zijn echte levensverhalen. Vele van die verhalen zijn schrijnend. Als je ze hoort kun je je best machteloos voelen.

Het was weer bijzonder om brood uit te delen, koffie en thee te serveren, yoghurt met cruesli, karnemelk, noem maar op. Af en toe is er een sponsor in de vorm van een winkel, die voorraden eten ter beschikking stelt. Met regelmaat komen de wijkagenten ook even kijken. Vanmorgen waren ze wel heel dienend bezig, met z'n tweeën hielpen ze om brood met ei te smeren. Het was gaaf om te zien. Het Bijbelverhaal ging over Jezus, als de Weg, de Waarheid en het Leven. Jezus deed vele wonderen, Hij voorzag vijfduizend mensen van voldoende voedsel met slechts vijf broden en twee vissen. Hij vertelde echter dat Hij Zelf het levende brood is.
Zo kunnen onze gasten ook enkel komen voor eten en daarna weer weggaan. We mochten vertellen over Jezus, maar zullen ze Hem ook vinden als het levende brood?

Toen ik 's middags terug liep naar het station, stopte ik onderweg voor een ijsco. Het was heerlijk weer en waar kun je dan beter genieten dan in een stad als Amsterdam, op een bankje bij een gracht. Toen ineens zag ik haar aan de overkant. Een van onze gasten van vandaag. Ze zat in de zon te tekenen. Zou ze een huis hebben? Een plek om te wonen? Of brengt ze haar tijd op straat door? Een aantal van deze vragen schoten door mijn hoofd.
Ik liep weer verder naar het station, op weg naar huis. Mijn huis, met dak en al. Mijn plekje. Wat ben ik een rijk gezegend mens......