Leven en toekomst

Een vervolg van de overdenking over Ezechiël 37.

Uiteindelijk werkt Ezechiël door naar de toekomst. God zal namelijk Zelf naar het volk komen en onder hen Zijn eeuwig verblijf houden (verzen 26 en 27). In vers 25 staat dat Gods dienaar David voor altijd vorst van het volk zal zijn. Deze profetie verwijst naar de (weder)komst van de Here Jezus. Hij is al Heerser over Zijn Koninkrijk, maar bij Zijn wederkomst zal heel de aarde dit zien. Hoewel hier één volk wordt beschreven (Israël), mag je mijns inziens hier ook de gelovigen vanuit de heidenen aan toevoegen. Samen één volk, Gods volk.
Tussen de ballingschap en het ultieme toekomstbeeld over de wederkomst ligt de tijd, waarin wij ook nu leven. Er is veel gebeurd in die tijd. Het volk is teruggekeerd naar het beloofde land. De Here Jezus is geboren, gestorven en weer opgestaan. En door Zijn leven, lijden en opstanding is de kerk ontstaan als Zijn lichaam, met daarin volgelingen vanuit allerlei landen, rassen en stammen. Ruim tweeduizend jaar na het ontstaan van de kerk mag zij nog steeds bestaan. Ook mijn gemeente maakt onderdeel uit van deze wereldwijde kerk. Voor deze gemeente wil ik de komende dagen een droombeeld schetsen, gebaseerd op Ezechiël 37.