Een droom (1)

Kerst 2016 zit er weer op. Iedereen in Emmeloord heeft het er nog over. Wat voor bijzondere tijd het was. Normaal gesproken keek iedereen reikhalzend uit naar het eind van de kersttijd. In het nieuwe jaar gingen immers niet alleen de kerstboom en kerstversieringen het huis uit, maar ook de drukte. Drukte en verplichtingen. Een verplicht feestnummer, zo zouden Emmeloorders kerst ook wel kunnen omschrijven. Maar dit jaar was alles anders. Kerst was anders. Het was net alsof het oorspronkelijke kerstverhaal tot leven kwam. Niet de kerstman en kerstcadeautjes stonden centraal, maar de geboorte van Jezus. Zoals het hoort. De kerken in Emmeloord hebben hun uiterste best gedaan een prachtige themaweek te organiseren rondom Kerst. Het centrum van Emmeloord stond bol van de activiteiten, naast vele evangelievertellingen. Krachten waren ineen gebundeld. Waar normaal verdeeldheid tussen de kerken samenwerking onmogelijk maakte, was er nu onderlinge eensgezindheid. En dat straalde iets uit.
Mijn kerkelijke gemeente, al sinds jaren een bekende naam in de volksmond, maakte ook onderdeel uit van deze samenwerking. Het is een bruisende gemeente, die sinds enkele jaren besloten heeft om de deuren van de kerk letterlijk wagenwijd open te zetten. Mensen kunnen in en uit lopen tijdens de diensten, om zo eens vrijblijvend een blik te kunnen werpen naar wat het betekent om een dienst mee te maken. En in de zomer zijn er zelfs openlucht diensten, in samenwerking met andere kerken. Deze diensten trekken vele inwoners van Emmeloord, vanwege de boodschap die zo diep inbreekt in persoonlijke levens. Als gevolg hiervan zijn de kerken fors gegroeid en vele nieuwe bezoekers hebben zich laten dopen.