Dood en leven

De dood: wat een akelige vijand is dat toch. Het lijkt alles wat wij mensen maken en beleven kapot te maken. Deze vijand is er één van de categorie die wij niet uit de weg kunnen gaan. Hwet enige dat er overblijft is een lege plek en veel verdriet. Relaties waaraan plotseling een einde komt. Onbegrip en ongeloof.

Wat lijkt ons leven vaak zo vanzelfsprekend. De dingen gaan zoals ze gaan. We proberen het beste van ons leven te maken. We maken ons druk en bezorgd over duizend-en-een-dingen. Ja, sommige dingen kunnen ons echt in beslag nemen. Er gebeuren rampen hier en daar, ongelukken en moorden. Maar ons leven gaat door. En dan, ja, dan ineens is hij er. De dood. Einde. Over. Punt uit. Fijne herinneringen, dat wel. Maar ja, dood is dood. Er is een einde gekomen aan het leven van fijne personen. We moeten weer verder.

Plotseling klinkt daar een roepstem: 'Hallo, dood is niet dood! Er is alleen maar een einde gekomen aan het aardse leven. De persoon die jullie zo missen is voor altijd bij Mij. Rouw niet langer. Maar verheug je in het hemelse leven dat deze persoon reeds heeft'. Yes! Er is leven na de dood. Dood is niet doode. Ik zie de vreugde van de engelen om me heen. De hemel ging open. Ik zag een wereld waar geen pijn is. Een wereld die overstroomt van liefde.

Terug bij het aardse leven. Want wij moeten verder. God gaat met ons mee. Dwars door deze wereld heen. Hij wil dat wij Zijn liefde uitdragen. Laat ons zingen van Zijn liefde en trouw! Laat ons getuigen van deze Heer en Heiland. Hij is de enige reden dat dood niet dood is. Want Hij zorgde Zelf voor het leven. Hij kon de dood gewoon niet aanzien. Daarom gaf Hij Zijn Zoon. Jezus is Zijn naam en Hij overwon de dood. Hij baande de weg naar de eeuwigheid. Hij nodigt ons uit: 'Kom, zoals je bent. Ga met Mij mee. Ja, vertrouw me maar. Het komt allemaal goed. Dat beloof ik'.