Het mag er zijn

Wat heb ik de bijna afgelopen twee jaren deze woorden vaak gehoord op school: 'het mag er zijn.' De laatste weken dringen deze woorden ook dieper in mij door. Waar gaat het eigenlijk om? Dat je er mag zijn, als persoon met heel je hebben en houden. Je mooie kanten, maar ook je minder mooie kanten. Je successen, maar ook je verliezen. Je mag er zijn als mens.
Voor mij betekent dat, dat ik er mag zijn met mijn onzekerheid, met mijn gespannenheid, mijn twijfels en mijn falen.

Gevoelens kunnen weggedrukt worden onder het mom dat ze er niet mogen zijn. Er is geen ruimte voor pijn en verdriet. Je moet tenslotte sterk zijn? Ook op het gebied van het geloof kan dit spelen en de volgende vragen worden dan gesteld: 'wat doe je moeilijk? God is toch bij je? Waarom voel je je zo terneergedrukt, waarom heb je zoveel twijfels?'

Mensen die door moeilijke tijden zijn gegaan, zeggen vaak achteraf dat ze geen steun hadden aan opbeurende woorden, hoe goed ook bedoeld. Door deze opbeurende woorden was het net alsof hun moeiten, pijn en verdriet er niet mochten zijn. Het meest hadden ze aan de mensen die naast hun gingen staan, luisterden naar wat ze te zeggen hadden. Zodat ze het gevoel kregen dat ze er mochten zijn en zich niet schuldig hoefden te voelen over hun pijn en verdriet. Menigmaal is dit mis gegaan en gaat dit nog steeds mis.

'Het mag er zijn.' Het zijn woorden van kracht. Ze belichten de situatie van dit moment, maken het niet mooier dan het is. Toch willen deze woorden niet zeggen dat het zo zal blijven. Er gloort licht aan de horizon!