Ditjes en datjes

Na ruim 6 jaar heb ik afscheid genomen van mijn vertrouwde Subaru Vivio. Deze, volgens sommigen, rugzak op vier wielen heeft me de afgelopen jaren trouw vervoerd. Door weer en wind. Hij liet me meegenieten van sterke rukwinden of hobbels in de weg. Getrouw als hij was, bracht hij me overal waar ik moest zijn en hij heeft me nooit in de steek gelaten.

Maar vandaag was het zover. Ik ben de gelukkige eigenaar van een nieuwe gebruikte auto. Een hele mooie. Zodat ik er weer eventjes tegenaan kan. Hopelijk kunnen we het goed vinden samen. Daar heb ik echter alle vertrouwen in.
Morgen is het weer tentamentijd. 's Middags heb ik een tentamen ethiek die ik vrij goed heb kunnen voorbereiden. Een ander tentamen die ik eigenlijk zou moeten maken, laat ik schieten. Omdat ik helemaal niet aan enige voorbereiding ben toegekomen. Over een paar weken is er een herkansing, en anders mag ik het in september alsnog proberen gedurende de bezemweken.

Komende donderdag krijgen mijn nichtjes te horen of ze geslaagd zijn voor hun VWO resp. HAVO-examen. Als dit het geval is, kan er 's avonds een feestje worden gebouwd! Dat ik zelf een feestje kan vieren zal nog wel even duren. Als ik terugkijk op afgelopen jaar, denk ik dat ik toch al een heel eind ben gekomen!