Schone straten in Amsterdam
Gisteren mocht ik weer een dagje meehelpen bij een christelijke instelling voor dak- en thuislozen in Amsterdam. Drie dagen per week staan de deuren open. Dak- en thuislozen kunnen er terecht voor koffie of thee en soep en brood. En natuurlijk voor een praatje met een van de medewerkers. Na afloop krijgt iedereen nog een zakje met brood mee.
Om kwart voor tien kwamen we (twee kennissen en ik zelf) aan. Er waren al veel medewerkers bezig met het smeren van brood en het bereiden van soep en ei. Om half 11 kwamen we samen rondom de Bijbel en zongen we aan paar liederen. Vervolgens droegen we de dag op aan God. Om 11 uur gingen de deuren open en kwamen onze gasten binnen. Nadat ik vele broodjes in boterhamzakjes had gedaan ging ik proberen om een gesprek aan te knopen met een van onze gasten. Ik kwam aan de praat met een jongeman uit Letland die al enige tijd door Amsterdam zwerft. Hij vertelde dat hij best wel een ander leven zou willen, maar gewoon niet van de alcohol afkomt. Als hij eenmaal begint is hij niet meer te stoppen. Daarna kwam ik in gesprek met nog een jongen uit Letland. Hij verbleef nog maar 1 week in Amsterdam en moest zijn weg nog vinden. Verkeerde vrienden hebben hem op het verkeerde pad gebracht, zei hij.
Even later werd ik gevraagd of ik mee wou helpen met het straatschoonmaak project. Dat zou om half 1 zijn. Maar eerst was het tijd voor een bijbelverhaal en een aantal liederen. Een aantal gasten zat aandachtig te luisteren, velen zongen uit volle borst Opwekking 488 mee (Heer ik kom tot U). Om half 1 was het dan tijd voor het schoonmaakproject. Elke maandag en woensdag kunnen gasten zich inschrijven voor dit project. Ze krijgen 2,50 euro per keer. Er werd aan mij gevraagd of ik met een groepje gasten aan een bepaalde kant van de straat wou lopen om overzicht te houden. Een jongen uit Rusland vertelde vanalles, zijn gebrekkige Engels maakte het lastig om hem te verstaan. Enige tijd later kwam ik aan de praat met een wat oudere gast. Hij woont al lange tijd in Amsterdam. Oorspronkelijk komt hij uit het noorden van het land. Door zijn drugsverslaving is hij uiteindelijk in de hoofdstad terecht gekomen.
Hij vroeg mij de oren van de kop over mijn werk. Heel belangstellend.
Toen we terug kwamen had ik tijd om wat te eten en daarna nog met andere gasten te praten. Tegen 3 uur was het tijd om de deuren te sluiten en de zaal/keuken/toiletten schoon te maken. Met een leger van vrijwilligers gaat alles heel snel en grondig.
Na het schoonmaken sloten we met elkaar de dag af door middel van de Bijbel en een lied.
Wat een bijzondere dag was het. Zo interessant om met mensen te praten die in een totaal andere levenssituatie zitten. Ook wel treurig, hoor. Wat een leed gaat er schuil achter de levens van de gasten. Wat een pijn en verdriet. Wat mij nieuwsgierig maakt, is hoe iemand toch op zo'n levenspad terecht komt. Een collega-medewerkers vertelde dat er toch zoveel mogelijkheden in de gasten zitten. Maar dat er door omstandigheden gewoon geen gebruik van wordt gemaakt. Alcohol, drugs, prostitutie, schulden, allemaal dingen die mensen in hun greep houden waardoor er geen uitzicht is op verbetering. Hopelijk mogen de gesprekken, bijbelverhalen en liederen de levens van de gasten aanraken en veranderen. Ten diepte is het toch God die werkelijk wonderen kan verrichten!
Om kwart voor tien kwamen we (twee kennissen en ik zelf) aan. Er waren al veel medewerkers bezig met het smeren van brood en het bereiden van soep en ei. Om half 11 kwamen we samen rondom de Bijbel en zongen we aan paar liederen. Vervolgens droegen we de dag op aan God. Om 11 uur gingen de deuren open en kwamen onze gasten binnen. Nadat ik vele broodjes in boterhamzakjes had gedaan ging ik proberen om een gesprek aan te knopen met een van onze gasten. Ik kwam aan de praat met een jongeman uit Letland die al enige tijd door Amsterdam zwerft. Hij vertelde dat hij best wel een ander leven zou willen, maar gewoon niet van de alcohol afkomt. Als hij eenmaal begint is hij niet meer te stoppen. Daarna kwam ik in gesprek met nog een jongen uit Letland. Hij verbleef nog maar 1 week in Amsterdam en moest zijn weg nog vinden. Verkeerde vrienden hebben hem op het verkeerde pad gebracht, zei hij.
Even later werd ik gevraagd of ik mee wou helpen met het straatschoonmaak project. Dat zou om half 1 zijn. Maar eerst was het tijd voor een bijbelverhaal en een aantal liederen. Een aantal gasten zat aandachtig te luisteren, velen zongen uit volle borst Opwekking 488 mee (Heer ik kom tot U). Om half 1 was het dan tijd voor het schoonmaakproject. Elke maandag en woensdag kunnen gasten zich inschrijven voor dit project. Ze krijgen 2,50 euro per keer. Er werd aan mij gevraagd of ik met een groepje gasten aan een bepaalde kant van de straat wou lopen om overzicht te houden. Een jongen uit Rusland vertelde vanalles, zijn gebrekkige Engels maakte het lastig om hem te verstaan. Enige tijd later kwam ik aan de praat met een wat oudere gast. Hij woont al lange tijd in Amsterdam. Oorspronkelijk komt hij uit het noorden van het land. Door zijn drugsverslaving is hij uiteindelijk in de hoofdstad terecht gekomen.
Hij vroeg mij de oren van de kop over mijn werk. Heel belangstellend.
Toen we terug kwamen had ik tijd om wat te eten en daarna nog met andere gasten te praten. Tegen 3 uur was het tijd om de deuren te sluiten en de zaal/keuken/toiletten schoon te maken. Met een leger van vrijwilligers gaat alles heel snel en grondig.
Na het schoonmaken sloten we met elkaar de dag af door middel van de Bijbel en een lied.
Wat een bijzondere dag was het. Zo interessant om met mensen te praten die in een totaal andere levenssituatie zitten. Ook wel treurig, hoor. Wat een leed gaat er schuil achter de levens van de gasten. Wat een pijn en verdriet. Wat mij nieuwsgierig maakt, is hoe iemand toch op zo'n levenspad terecht komt. Een collega-medewerkers vertelde dat er toch zoveel mogelijkheden in de gasten zitten. Maar dat er door omstandigheden gewoon geen gebruik van wordt gemaakt. Alcohol, drugs, prostitutie, schulden, allemaal dingen die mensen in hun greep houden waardoor er geen uitzicht is op verbetering. Hopelijk mogen de gesprekken, bijbelverhalen en liederen de levens van de gasten aanraken en veranderen. Ten diepte is het toch God die werkelijk wonderen kan verrichten!
Reacties
Een reactie posten