Puzzel

Hoe zouden we in het leven na dit leven terugkijken op dit leven? Als een puzzel waarbij uiteindelijk alle puzzelstukjes in elkaar vallen? Soms gebeurt er tijdens dit leven al iets waarvan we zeggen: 'nou, het is net alsof de puzzelstukjes perfect in elkaar pasten'. Het gaat dan vaak om een paar stukjes. Maar wat te denken van die tienduizend andere stukjes? En wie legt deze puzzelstukjes in elkaar? Zijn wij dat zelf of.....?

Als je een levensverhaal schrijft, merk je dat er iets van een puzzel bezig is zich door je leven heen te vormen. Daar werd ik zaterdag bij stilgezet. Voor mijn studie moet ik een autobiografie schrijven over mijn leven en dan met name over hoe God en ik op elkaar betrokken zijn (geweest). Ik moest terugdenken aan die zwerver die jaren geleden na een middagdienst langs de kerk kwam lopen en vroeg in welk richting Jeruzalem lag. Nadat hij ook nog om een Bijbel vroeg, heb ik hem mijn lagere school Bijbel gegeven. Daarna heb ik hem nooit meer gezien.
De lesstof van één van de vakken van mijn studie leerde mij dat Jeruzalem het einddoel is van de levensweg van een christen. We mogen elkaar leiden, aanmoedigen en bemoedigen op deze levensweg.
Twee puzzelstukjes: mijn studie en die zwerver. Toeval? Ik kan nog steeds niet begrijpen waarom een zwerver de weg naar Jeruzalem zou vragen. Zat hij geestelijk gezien een niveau hoger dan mij? Of was hij mij voor in de tijd?
Ik vind het bijzonder om te zien hoe deze puzzelstukjes zo bij elkaar passen.

Nu de tienduizend resterende stukjes nog....