Jongeren in rouw

Gistermiddag ben ik naar een uitvoering geweest van een groep jongeren uit de Noordoostpolder, die allemaal kort of lang geleden een dierbare persoon verloren hebben. Een broer, zus, vader, moeder of allebei. Iedere laatste zondag van de maand oktober komt deze groep bij elkaar. Het idee was opgevat om dit jaar een toneelvoorstelling uit te voeren, waarbij men een breder publiek kon aantrekken.
De uitvoering werd aangekondigd in de krant. Mijn interesse was gelijk gewekt. Daar wou ik naartoe. Ik was benieuwd hoe deze jongeren met hun rouw en verdriet zijn omgegaan en hoe ze nu in het leven stonden.

Het was een bijzondere uitvoering. Vaak emotioneel en soms ook hartverwarmend. De steun die deze jongeren elkaar hebben kunnen geven, heeft hen verder geholpen. Gaaf.