Recht doen in de lockdown

Sinds afgelopen dinsdag zitten we met z'n allen weer in een situatie van lockdown. Alle niet-essentiële winkels moesten hun deuren sluiten, sinds woensdag zijn de kinderen thuis en gisteren las ik het bericht dat veel kerken weer zijn overgestapt op online diensten. We moeten met z'n allen weer even wennen aan deze situatie die voor ten minste vijf weken zal duren. 

Al sinds het begin van de coronacrisis gaan er allerlei verhalen de ronde op sociale media. Er zijn verhalen die neigen naar complottheorieën, waarbij onze overheid wordt neergezet als de grote boeman die ons het leven probeert zuur te maken. De beperkende coronaregels zijn natuurlijk ook wel een uitdaging voor mensen die hun vrijheid hoogachten. Maar vrijheid wordt soms meer een bezit of een recht, dan een gunst. Wij mogen in Nederland al jaren in vrijheid leven. Zo anders dan bijvoorbeeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik denk dat mensen die de oorlog hebben meegemaakt nog iedere dag dankbaar zijn voor onze vrijheid. 

Eerlijk gezegd vind ik het nog wel meevallen met de beperkingen die ons worden opgelegd. Ja, ik heb te doen met ondernemers die hun werkzaamheden moeten stilleggen. Maar aan de andere kant mogen we nog steeds heel veel. Vanochtend heb ik heerlijk mijn ronde door het bos kunnen doen. Genietend van de natuur om me heen en verrast door de schoonheid van een aantal roodgekleurde schapenwolken. In mijn oren klonk het lied 'Ancient words' van Michael W. Smith. Hierbij de tekst:

"Ancient words ever true
Changing me, and changing you
We have come with open hearts
Oh let the ancient words impart"

Luisterend naar deze woorden en genietend van de schepping werd ik gewoon emotioneel. Woorden die al eeuwenlang in onze wereld klinken. De woorden over de grote liefde van onze God. Die zóveel van ons houdt dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Zodat het tussen Hem en ons weer goed kwam. 

Ook christenen hoor ik nog wel eens klagen over beperkingen. Want wat geeft het recht aan de overheid om regels op te leggen aan kerken? Wij hebben toch de vrijheid van geloven en samenkomen? En wij moeten God toch meer gehoorzamen dan de overheid?

Eigenlijk houd ik er niet zo van om mijn mening te ventileren op sociale media. Maar ik kan dat toch wel doen op mijn eigen weblog. Daarom moet dit mij van het hart. Stellen wij inderdaad de overheid boven God als we ons houden aan de regels die we opgelegd krijgen? En dat we nu als kerk, uit solidariteit met de rest van de samenleving, besluiten om op online diensten over te stappen? Dat heeft toch niets te maken met ongehoorzaam zijn aan God, lieve mensen. God wil volgens mij maar één ding. Het allerbelangrijkste is dat wij Hem liefhebben boven alles en de ander als onszelf. Voor mij betekent Hem liefhebben recht doen aan de boodschap van het Evangelie. En dat is Zijn naam bekend maken, anderen helpen die het moeilijk hebben, bidden voor deze wereld en ook voor onze overheid. 

In het Bijbelboek Micha, hoofdstuk 6 vers 8 staat geschreven: 'Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten, en nederig de weg te gaan van je God'. Recht doen tijdens deze lockdown is het mooiste wat wij kunnen doen. 

Waar kun jij 'recht doen'? Voor wie kan jij wat betekenen? Aan wie kan jij iets van Gods liefde laten zien? Ik wens je zegen toe en inspiratie. Voor nu en voor de komende tijd.