Gesloopt
Binnenkort is ons oude huis er niet meer. Het huis waar Laura en ik begin 2013 introkken en waar we negen jaar met veel plezier hebben gewoond. Een huis met een grote woonkamer, een haard, veel slaapkamers en een ruime zolder. Het was allemaal een beetje boven onze stand. Maar het was wel mooi. Het bood uitzicht op een drukke weg waar van alles langskwam. Van auto's, fietsers en voetgangers tot bussen en vrachtwagens. Ik mocht graag op de bank voor het raam zitten. Terwijl ik tv keek of een boek las, keek ik regelmatig naar buiten. 's Morgens zat ik in de IKEA stoel in de Bijbel te lezen. Voor het raam. Waar het aan de voorkant van het huis altijd maar een drukte van jewelste was, was het aan de achterkant een stuk rustiger. Daar hoorde je de vogels fluiten. Hanna en David zijn opgegroeid in dit huis en David is er zelfs geboren. Een graafmachine heeft onlangs onze oude schuur gesloopt. De plek waar we onze fietsen en de bolderkar stalden is er niet meer. De loodsen aan weer...
