Mijn wens voor 2026

We zijn aanbeland bij de laatste dagen van het jaar. Een veelbewogen jaar, wat mij betreft. Een jaar dat meer verdeeldheid met zich meebracht dan onderlinge verbondenheid. Ik hoop oprecht dat het nieuwe jaar een keerpunt mag zijn.

Mijn wens voor 2026 is dat we elkaar als medemens mogen zien en de ander niet enkel zien als 'iemand met een mening'. Laten we delen wat we op ons hart hebben met oog voor de ander. Mensen zijn nu eenmaal complexe wezens die totaal verschillend zijn van elkaar. Er is niemand anders zoals jij en ik. We zijn uniek. Laten we elkaar respecteren in dat uniek zijn. Er zijn mensen die het allemaal voor de wind lijkt te gaan: een gezond leven, een goede baan en carrièremogelijkheden, een gelukkig gezin. Het leven lacht hen toe. Er zijn ook mensen die geen goede gezondheid hebben. Die al jaren geteisterd worden door een ziekte en zodoende buiten het arbeidsproces terecht zijn gekomen. Wat hoopten ze spoedig te herstellen en terug te keren in de maatschappij. Helaas is dit geluk hun niet gegund. Er zijn mensen die leven in gebroken gezinnen, door scheiding en ruzie, seksueel misbruik of ander leed. Ze zijn voor het leven getekend. We kiezen meestal niet zelf voor onze levensomstandigheden maar het overkomt ons. Wat doet het dan pijn als er andere mensen zijn die een negatief geladen mening over ons hebben. Die vinden dat we ons niet moeten aanstellen. Laten we onze meningen in 2026 eens wat vaker 'parkeren' en ons verdiepen in de ander. 

Mijn wens voor 2026 is dat gemeenteraadsleden vrijelijk hun mening mogen en durven geven, zonder onder druk te worden gezet of te worden bedreigd. Mogen we het gezag dat boven ons is gesteld, en dat echt niet altijd dankbaar werk is, respecteren en accepteren. 
Moge 2026 een jaar zijn waarin de politiek tot rust komt. Dat er spoedig een stabiel kabinet zal zijn die meer het landsbelang voor ogen heeft dan het eigen belang. 

Als individu kunnen we niet veel betekenen in de wereldproblematiek. Laten we daarom onze ogen richten op wat dichter bij huis is. In onze straat en in onze buurt. Op welke manier kunnen we iets betekenen voor onze medemens? Ook al heeft die persoon een heel andere mening en staat die mening ons totaal niet aan. Mogen we hem of haar zien als medemens. 

Mijn wens voor 2026 is dat het een jaar mag worden met meer onderlinge verbondenheid. Laten we de ander wat vaker uitnodigen aan onze tafel. Samen eten verbindt.

Beeld: Unsplash